Video 1’40’’

Toprağın canlı varlığına dair bir metafor. Toprak, ayakların basabilmesi için, insanın medeniyetini kurabilmesi için bir zemin, aynı zamanda canlı bir varlık. Toprağın içindeki devinimleri, yaşamsal değişim ve dönüşümü hareket eden bir insan bedeni temsil ediyor. Hücreler değişiyor, bölünüyor, çoğalıyor, yok oluyor. Bu yaşamsal döngü her zaman görülebilir olmasa da devam ediyor; sahne boş kalıyor ancak sesler ve gölgeler sürüyor. Dikdörtgensel bir formla çerçevelenmiş dar bir alanda temsil edilen yaşamsal süreç, aynı zamanda karantina döneminde sınırlanan insanın haline bir atıf; insan bir hücreye kapatılmış gibi. Ancak yaşamsal döngü –toprakta olduğu gibi- içeride devam ediyor.

Video 1’40’’

Su. Dihidrojen monoksit. Yaşamın kaynağı. İnsan bir okyanus yaratabilir mi? Ya da okyanustaki bir damla suyu? Suyun labaratuvar ortamında üretilebilmesi için çok yüksek sayıda oksijen ve hidrojen atomunun sağlanması gerekir, kimyasal tepkime gerçekleşirken de yanıcı olan hidrojen ve yakıcı olan oksijenin etkileşimi ile büyük bir enerji, patlama açığa çıkar. Üretilen su ise miktar olarak oldukça azdır, bu nedenle labaratuvar ortamında üretilmesi akılcı değildir. Sadece bir su damlasının değeri bu şekilde belki açıklanabilir.
Bütün su döngüsünün minimal ve maksimal temsilleri videoda kontrastla bir araya gelir. Sessizlikte birkaç damla su ve gürül gürül dalgalarıyla büyük bir su kütlesi aynı özün ve döngünün en asgari ve en kudretli yönlerine işaret eder. 2020 karantina döneminde üretilen bu iş aynı zamanda evine kapanan insanın Doğayı kendi ortamında arayışına verilen yanıtlardan biridir. “Okyanusta bir damla olmak, okyanus olmaktır yine de.”

Video 1’8’’

Bir haiku ve dans eden bir beden ‘cansız’ tahtanın özlemini temsil ederler. ‘Cansız bir tahta’ insan dünyasında hala bir işlevle var olmakta, yaşamaktadır ve ormandan bir mirastır. İnsanın günlük yaşamındaki nesnelerin kaynaklarına ve bu kaynakların Doğa ile bağına animizm perspektifinden bir bakış. Modern insanın yaşam alanında başka neler Doğa ile bağlantılı?

Video 1’4’’

Bir bendir, ağaçtan ve deriden yapılmış. Ahşap bir zemin, ağaçtan yapılmış. Hepsi doğadan elementler. Bendir görsel olarak yine –Doğadan- ay’ı çağrıştırıyor. Eller, dokular, sesler kendi süreçlerinde etkileşiyor ve sonunda yaşamsal ve bütünsel bir ritme dönüşüyor: kalbin atışı, can, yaşam, insan, ‘ben’. Bu video işi, 2020 karantina döneminde modern insanın doğayı kendi ortamında arayışına verilen yanıtlardan biridir; insanın ortamının ve bizzat kendisinin Doğaya dair özüne vurgu yapar.

Video 1'38''

İki el hareket eder, etkileşir, iletişir, savaşır, barışır, bir çeşit akış, bir devinim yaratır; bu devinim, Doğadaki türlerin yaşamları ya da iki insan veya hayvan arasındaki ilişkinin metaforudur. Belki de bir organizmanın içine hastalık yapan bir virüs girdiğinde oluşan süreci anlatmaktadır ya da bir insanın içsel hesaplaşmalarını somutlaştırmaktadır. Eller neyi çağrıştırırsa çağrıştırsın, birbirlerinden ayrı değildirler ve birlikte bir bütünlük yaratırlar, Doğa ile bağlantılı bir bütünlük.